بررسی اثربخشی روش آموزش معکوس کردن عادت بر کاهش نشانگان وسواس موکنی

زمینه: اختلال وسواس موکنی (trichotillomania-ttm) از اختلال های عادتی کم تر شناخته شده است که با کشیدن و کندن تکرارشونده مو مشخص می شود. آموزش معکوس کردن عادت (hrt) از پرکاربردترین روش هایی است که برای درمان این اختلال به کار رفته است. هدف پژوهش حاضر مطالعه اثربخشی hrt در کاهش و بهبود علایم ttm می باشد.  روش ها: روش این مطالعه، شبه آزمایشی با اندازه گیری های مکرر (بدون گروه گواه) بود. پیش از آغاز کاربندی درمانی پیش آزمون اجرا گردید. سپس متغیر مستقل ارایه و نهایتاً پس آزمون اجرا شد. در فواصل یک و سه ماه بعد از اتمام جلسات، مجدداً آزمون های پیگیری اجرا گردیدند. نمونه آماری پژوهش 4 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه ارومیه بودند. آن ها با استفاده از نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. مصاحبه بالینی، مقیاس موکنی بیمارستان عمومی ماساچوست (mgh-hs)، شمارش تعداد موهای کنده شده در روز، سیاهه میلواکی برای خرده انواع ttm (نسخه بزرگسالان) و آزمون اضطراب حالت-صفت برای سنجش به کار گرفته شدند. یافته ها: بعد از انجام مداخله تعداد موهای کنده شده، نمره آزمون mgh-hs، رتبه بندی شخصی و اضطراب حالت و صفت کاهش داشتند. نمرات افراد در سایر سنجه ها نیز به همین شکل بهبود یافته بود. این کاهش تا سه ماه پس از اتمام جلسات پایدار بوده و هیچ یک از شرکت کنندگان به شرایط قبلی بازنگشتند. نتیجه گیری: روش hrt در کاهش علایم ttm و اضطراب و بهبود کیفیت زندگی فرد و آسیب های ناشی از آن مؤثر است. باتوجه به محدودیت ناشی از تعداد کم شرکت کنندگان این مطالعه پیشنهاد می شود ضمن تکرار مطالعه در نمونه ای بزرگ تر، اثربخشی آن در درمان سایر اختلال های عادتی نیز بررسی گردد. کلیدواژه ها: وسواس موکنی، روش معکوس کردن عادت، اضطراب حالت و صفت، اختلال های عادتی   زمینه: اختلال وسواس موکنی ( trichotillomania-ttm     ) از اختلال های عادتی کم تر شناخته شده است که با کشیدن و کندن تکرارشونده مو مشخص می شود. آموزش معکوس کردن عادت ( hrt     ) از پرکاربردترین روش هایی است که برای درمان این اختلال به کار رفته است. هدف پژوهش حاضر مطالعه اثربخشی hrt در کاهش و بهبود علایم ttm می باشد.   روش ها: روش این مطالعه، شبه آزمایشی با اندازه گیری های مکرر (بدون گروه گواه) بود. پیش از آغاز کاربندی درمانی پیش آزمون اجرا گردید. سپس متغیر مستقل ارایه و نهایتاً پس آزمون اجرا شد. در فواصل یک و سه ماه بعد از اتمام جلسات، مجدداً آزمون های پیگیری اجرا گردیدند. نمونه آماری پژوهش 4 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه ارومیه بودند. آن ها با استفاده از نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. مصاحبه بالینی، مقیاس موکنی بیمارستان عمومی ماساچوست (mgh-hs) ، شمارش تعداد موهای کنده شده در روز، سیاهه میلواکی برای خرده انواع ttm (نسخه بزرگسالان) و آزمون اضطراب حالت-صفت برای سنجش به کار گرفته شدند. یافته ها: بعد از انجام مداخله تعداد موهای کنده شده، نمره آزمون mgh-hs ، رتبه بندی شخصی و اضطراب حالت و صفت کاهش داشتند. نمرات افراد در سایر سنجه ها نیز به همین شکل بهبود یافته بود. این کاهش تا سه ماه پس از اتمام جلسات پایدار بوده و هیچ یک از شرکت کنندگان به شرایط قبلی بازنگشتند. نتیجه گیری: روش hrt در کاهش علایم ttm و اضطراب و بهبود کیفیت زندگی فرد و آسیب های ناشی از آن مؤثر است. باتوجه به محدودیت ناشی از تعداد کم شرکت کنندگان این مطالعه پیشنهاد می شود ضمن تکرار مطالعه در نمونه ای بزرگ تر، اثربخشی آن در درمان سایر اختلال های عادتی نیز بررسی گردد. کلیدواژه ها: وسواس موکنی، روش معکوس کردن عادت، اضطراب حالت و صفت، اختلال های عادتی